Lisek kontra Chesterfield

Kochani, muszę się Wam pochwalić moim nowym nabytkiem. Jest to kultowy fotel z lat 70-tych projektu Hanny Lis typ 300-190, znany także jako Lisek lub Śnieżnik. Fotel kupiłam od pewnej kobiety, która trzymała go na działce. Kosztował mnie całe 45zł i jak
to z działkowymi meblami bywa był w opłakanym stanie. Znacie mnie i jak się pewnie domyślacie, nie zniechęciło mnie to wcale, a wręcz przeciwnie.Tylko bardziej mnie nakręciło do działania.

Produkowane były przez Bystrzyckie Fabryki Mebli-Bystrzyca Kłodzka, Świdnicki Ośrodek Przemysłu Meblarskiego-Świdnica i Zakłady Mebli Giętych-Radomsko.W latach 70 tych i 80 tych obecne w każdej szanującej się klubokawiarni i w co drugim mieszkaniu.W latach 90 tych, wyrzucane nagminnie na śmietnik. Dziś znowu wracają do łask i  uchodzą za meble designerskie.

A więc jeszcze raz od początku: Kupiłam fotel. Drewniane nogi ze stelażem odkręciłam od siedziska i oczyściłam. Zajęło mi to dwa dni. Najpierw skrobałam szpachelką, bo warstwa lakieru była gruba jak szkliwo. Pomimo skrobania nie uszkodziłam drewna, ponieważ stelaż jest z bardzo twardego, bukowego drewna.

Wyczyściłam drewno papierem ściernym i przejechałam lakierem satynowym Vidaron. Nie chciałam pokrywać tych wszystkich plamek na drewnie, bo to jest stary fotel i na taki ma wyglądać. Jego smukłe nóżki przyodziałam w czerwone skarpetki.

Nawet zostawiłam oryginalne śruby i ślady po rdzy. Stary fotel to stary i basta. A jeśli chodzi o tapicerkę, to niestety nie jestem taka zdolna. Oddałam do tapicera. Znalazłam super kobietkę, która zrobiła mi to za 150zł, plus oczywiście materiał. Wybrałam taki jak kiedyś, mocny i o grubym splocie. Uznałam, że za takie pieniądze nie będę się w to bawić. Tym bardziej, że nie mam o tapicerowaniu zielonego pojęcia, tzn. nigdy tego nie robiłam. Chociaż maszynę do szycia i taker posiadam i kusiło mnie spróbować. Może kiedyś...Teraz wolałam oddać to w ręce fachowca.

Myślę że w towarzystwie Chesterfielda prezentuje się naprawdę super. Pomimo tego, iż każdy z nich jest z innego świata i w innym stylu, to sprawdza się tu powiedzenie, że przeciwieństwa się przyciągają i pasują do siebie.

I jeszcze mój nowy pojemniczek na piloty, których wszędzie pełno. Jest to stara, drewniana skrzyneczka. Śliczna w swej prostocie i naturalności.

I dobrnęliśmy razem do końca, a trochę tego dziś było. Pozdrawiam Was serdecznie i ściskam mocno. Ps. Przypominam o rocznicowym rozdaniu do 17 października. Jeszcze raz uściski i do następnego razu.